Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012

CHARLATAN - "ISOLATARIUM" (2012)

Εκεί που έψαχνα τις λίστες με τα καλύτερα της χρονιάς (με ανοιγμένες καμιά εικοσαριά σελίδες στο firefox) σκόνταψα πάνω σε αυτή την καινούργια κυκλοφορία από την Type, που προφανώς δεν πρόλαβε να μπει σε καμία λίστα – τα γνωστά αδικοχαμένα album του Δεκέμβρη. Ο τσαρλατάνος εδώ είναι ο Brad Rose, ένας από τους υπευθύνους της Digitalis, που ίσως τον έχετε ακουστά από το άλλο προσωπικό του project, το The North Sea. Και τα καταφέρνει μια χαρά. 5 μεγάλης διάρκειας κομμάτια, χαοτικά και ψυχεδελικά, μπλεγμένα σε ηλεκτρονικούς ήχους, άλλοτε minimal και άλλοτε maximal, με κοφτούς techno ρυθμούς και ταυτόχρονα ιδιαιτέρως ambient και κλειστοφοβικό που προορίζεται για μοναχικές ακροάσεις, όπως φανερώνει και ο τίτλος του. Η εξέλιξη των κομματιών είναι αρκετά αργή, όσο αργή χρειάζεται τέλος πάντων για να σε ρουφήξει στο μηχανικό και ψυχρό τους περιβάλλον. Χρησιμοποιώντας σαν βάση κάποιες λούπες που θυμίζουν έντονα τα παλιομοδίτικα μπιμπλίκια των 80’s – και ακόμη πιο έντονα κάποιες ηχογραφήσεις του John Carpenter – ο Rose χτίζει τα κομμάτια του με διάφορους ήχους που άλλοτε δομούν μια υπόνοια μελωδίας και άλλοτε αποτελούν σκέτους θορύβους πλάθοντας με αυτό τον τρόπο μια αρκετά σκοτεινή και παγωμένη ατμόσφαιρα που πότε οδεύει προς το glitch, πότε προς το noise και πότε προς την hypnagogic pop – με άλλα λόγια όσο εξελίσσετε ο δίσκος, τόσο πιο απρόβλεπτός γίνεται, δίχως να χάνει τον ambient χαρακτήρα του, χοροπηδώντας συνεχώς πάνω από τα όρια του κιτς, του memorabilia και της ψυχεδέλειας. Φέρνει στο νου τις ηχογραφήσεις των The North Sea, όπως επίσης και την Raster-Noton, τον Robert Hood και τον Actress. Μόνο πράμα που δεν μπορώ να πω ότι καταλαβαίνω είναι το εξώφυλλο – κάποιος συμβολισμός που δεν πιάνω ίσως και σίγουρα παράταιρο με τον ήχο του δίσκου.

((E A R))
((E Y E))

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου