Οι Æthenor είναι, κατά την γνώμη, το πιο ενδιαφέρον project του Stephen O'Malley, ιδρυτή των drone doom superstars SunnO))). Μάλιστα, θεωρώ το προηγούμενο τους άλμπουμ “Faking Gold and Murder” με τον David Tibet στα φωνητικά , είναι ένα παραγνωρισμένο αριστούργημα ιδιάζοντος, σκοτεινού, avant metal, μια πραγματική τομή για τον χώρο.
Το φετινό “En Form For Blå”, αποτελείται από ζωντανές ηχογραφήσεις στην μουσική σκηνή Blå του Όσλο και δημιουργήθηκε με την εξής σύνθεση : Daniel O'Sullivan (Guapo,Ulver) στα πλήκτρα, Kristoffer Rygg AKA Garm (Ulver) στα ηλεκτρονικά, Steve Noble στα κρουστά και φυσικά ο O'Malley στην ηλεκτρική κιθάρα. Η διάθεση και τον τεσσάρων φαίνεται πως ήταν να υπερβούν στα όρια του ατμοσφαιρικού post-metal που σερβίρεται κατά κόρον και μέσω του αυτοσχεδιασμού να παρουσιάσουν ένα αποκλειστικά δικό τους ήχο. Και πράγματι, από την πρώτα λεπτά του άλμπουμ αντιλαμβάνεσαι ότι οι Æthenor έχουν φτιάξει κάτι πολύ σπέσιαλ εδώ. Η ηχητική παλέτα τους έχει ομοιότητες με αυτήν της άλλης σπουδαίας νορβηγικής improv κολεκτίβας Supersilent επί εποχής “5”, αλλά ταυτόχρονα ακούγονται ακόμα πιο αφαιρετικοί και νεφελώδεις. Το περίεργο είναι ότι για μέλη metal σχημάτων , πλην του Noble, δείχνουν μια αναπάντεχη ωριμότητα στον τρόπο που αναπτύσσουν τις ιδέες τους. Ο O'Malley σοφά αρκείται στο να στήνει διακριτικούς βόμβους, χωρίς να μπουκώνει τον ήχο όπως κάνει στους SunnO))), αφήνοντας ελεύθερο πεδίο για τον ευφυέστατο Noble να κυριάρχησει με τα πάντοτε τελετουργικά και ποτέ ρυθμικά κρουστά του. Υποθέτω, πως υπάρχει και ένας σεβασμός στην 30 plus εμπειρία του στον αυτοσχεδιασμό. Από την άλλη, οι O'Sullivan και Rygg με το minimal ψυχρό soundscaping τους , αποτελούμενο από δυσαρμονικούς βόμβους, ψήγματα μελωδιών, τρεμουλιασμένες μπασοσυχνότητες και άτονα πιανίσματα, γεμίζουν με μικροσκοπικές λεπτομέρειες τον ήχο και τελειοποιούν το αόριστα απειλητικό ύφος του group . Σποραδικά, υπάρχουν κορυφώσεις και υφέσεις στην δυναμική του ήχου τους, όμως, παρ’ όλους τους αυτοσχεδιασμούς, η ροή είναι πολύ συνεκτική. Αυτό, μάλλον, είναι και το μεγαλύτερο κατόρθωμα για καθένα improv group που θέλει να λέει ότι έχει να «πει» κάτι.
Νομίζω, πως με το “En Form For Blå” μπορούμε να κατατάξουμε άνετα τους Æthenor στα μεγάλα improv σχήματα με rock υπόβαθρο, όπως είναι οι Supersilent, oι Ground Zero ή ακόμη και οι Dead C. Εξάλλου, ο ίδιος ο Bruce Russell σε κριτική του για το άλμπουμ έγραψε : “This is crystalline and intoxicating. An album to return to repeatedly for inspiration”. Εγώ, από την πλευρά μου, έχω μόνο να προσθέσω πως εάν είχα πάρει χαμπάρι την ποιότητα τους νωρίτερα, θα είχα πάει στο περσινό Synch μόνο για πάρτι τους…
Το φετινό “En Form For Blå”, αποτελείται από ζωντανές ηχογραφήσεις στην μουσική σκηνή Blå του Όσλο και δημιουργήθηκε με την εξής σύνθεση : Daniel O'Sullivan (Guapo,Ulver) στα πλήκτρα, Kristoffer Rygg AKA Garm (Ulver) στα ηλεκτρονικά, Steve Noble στα κρουστά και φυσικά ο O'Malley στην ηλεκτρική κιθάρα. Η διάθεση και τον τεσσάρων φαίνεται πως ήταν να υπερβούν στα όρια του ατμοσφαιρικού post-metal που σερβίρεται κατά κόρον και μέσω του αυτοσχεδιασμού να παρουσιάσουν ένα αποκλειστικά δικό τους ήχο. Και πράγματι, από την πρώτα λεπτά του άλμπουμ αντιλαμβάνεσαι ότι οι Æthenor έχουν φτιάξει κάτι πολύ σπέσιαλ εδώ. Η ηχητική παλέτα τους έχει ομοιότητες με αυτήν της άλλης σπουδαίας νορβηγικής improv κολεκτίβας Supersilent επί εποχής “5”, αλλά ταυτόχρονα ακούγονται ακόμα πιο αφαιρετικοί και νεφελώδεις. Το περίεργο είναι ότι για μέλη metal σχημάτων , πλην του Noble, δείχνουν μια αναπάντεχη ωριμότητα στον τρόπο που αναπτύσσουν τις ιδέες τους. Ο O'Malley σοφά αρκείται στο να στήνει διακριτικούς βόμβους, χωρίς να μπουκώνει τον ήχο όπως κάνει στους SunnO))), αφήνοντας ελεύθερο πεδίο για τον ευφυέστατο Noble να κυριάρχησει με τα πάντοτε τελετουργικά και ποτέ ρυθμικά κρουστά του. Υποθέτω, πως υπάρχει και ένας σεβασμός στην 30 plus εμπειρία του στον αυτοσχεδιασμό. Από την άλλη, οι O'Sullivan και Rygg με το minimal ψυχρό soundscaping τους , αποτελούμενο από δυσαρμονικούς βόμβους, ψήγματα μελωδιών, τρεμουλιασμένες μπασοσυχνότητες και άτονα πιανίσματα, γεμίζουν με μικροσκοπικές λεπτομέρειες τον ήχο και τελειοποιούν το αόριστα απειλητικό ύφος του group . Σποραδικά, υπάρχουν κορυφώσεις και υφέσεις στην δυναμική του ήχου τους, όμως, παρ’ όλους τους αυτοσχεδιασμούς, η ροή είναι πολύ συνεκτική. Αυτό, μάλλον, είναι και το μεγαλύτερο κατόρθωμα για καθένα improv group που θέλει να λέει ότι έχει να «πει» κάτι.
Νομίζω, πως με το “En Form For Blå” μπορούμε να κατατάξουμε άνετα τους Æthenor στα μεγάλα improv σχήματα με rock υπόβαθρο, όπως είναι οι Supersilent, oι Ground Zero ή ακόμη και οι Dead C. Εξάλλου, ο ίδιος ο Bruce Russell σε κριτική του για το άλμπουμ έγραψε : “This is crystalline and intoxicating. An album to return to repeatedly for inspiration”. Εγώ, από την πλευρά μου, έχω μόνο να προσθέσω πως εάν είχα πάρει χαμπάρι την ποιότητα τους νωρίτερα, θα είχα πάει στο περσινό Synch μόνο για πάρτι τους…
((E A R)) ((E Y E))
ίσως θα μπορούσες να το ξανα-ανεβάσεις?
ΑπάντησηΔιαγραφήίσως...